Zaterdag 13 februari 2010.
Na de drukke periode met het regelen van mijn visum en het uitzoeken van de benodigdheden is het dan de dag voor vertrek. Zo vlak voor de reis die enkele weken zal duren krijg ik toch wat stress in het lichaam.
- Om efficiëntie te behouden heb ik wat doelen opstelt voor de dag:
- Tas inpakken en de missende benodigdheden kopen;
- Een bezoekje brengen bij mijn oma en met mijn moeder en zusje uit eten;
- Als laatste leek het mij nog verstandig enkele declaraties bij mijn bedrijf neer te leggen van de afgelopen weken . Dit gezien alle tripjes en onkosten voor het halen van een visum nogal waren uitgelopen;
Achteraf was het laatste misschien niet zo handig meer, want om 02:00 in de zondagochtend ging ik naar bed. Misschien niet het beste vlak voor een lange reis waarbij vroeg opstaan was vereist…
Zondag 14 februari 2010.
De volgende ochtend moest ik rond 08:00 op Schiphol zijn (Amsterdam), dus vroeg opstaan was verplicht . Klarinda (mijn zus) wilde mij wel even afzetten of misschien een nog een kop koffie doen op het vliegveld. Echter eenmaal op Schiphol moest ik direct opschieten aangezien de poorten al open waren. Het duurde echter eeuwig om in het vliegtuig te komen.
Er stond een lange rij mensen te wachten (30+) toen ik aankwam. Iedereen werd persoonlijk ondervraagd, moest door een bodyscan heen en werd gefouilleerd alvorens te kunnen instappen. Het vertrek werd vertraagd aangezien om 10:15 nog 50+ mensen moesten instappen met alle controles.
Eenmaal iedereen aan boord melde de piloot dat het vliegtuig bevroren was en door de wasstraat moest voor ontdooiing. Na 2,5 uur van vertraging eindelijk de lucht in!
Ik zat in vlucht KL6052, maar deze werd verzorgd door DELTA DL0252. Hier had ik stoel 20F. Dit is de midden rij bij de vleugels, maar dan ook echt in het midden van de rij. Kortom schouder aan schouder lekker knus… De knieën waren hier gelukkig geen probleem! Anders de wat krappe stoelen was de vlucht prima. Ik had een multimedia scherm die ik zelf kon bedienen en heb zo’n 4 films gekeken. De mensen om mij heen waren niet zo spraakzaam .
Door rugwind hadden we de vaart er goed in en wist de piloot wat tijd te winnen, maar die winst werd snel teniet gedaan toen we in een wachtpatroon moesten vliegen voor Mumbai.
Na de landing ging het eigenlijk vrij snel. Even door de douane, een stempel van aankomst ontvangen, de koffers van de band en naar de exit. Nog kort even wat geld wisselen € 20,- voor 800+ INR. Kortom al direct bestolen, maar dat wist ik toen nog niet…
Eenmaal buiten was het een overweldig aantal chauffeurs met naambordjes. Na enige tijd zoeken heb ik Peter Vaz opgebeld die de pick-up had geregeld. Blijkbaar was er een bordje met de cliëntnaam waarvoor ik werk in plaats van mijn eigen naam. Gevonden!
De chauffeur sprak geen Engels, dus de rit terug was erg stil. Van Mumbai naar Pune duurt ongeveer 3 a 4 uur en ik kreeg al zoveel indrukken van het land alleen door de rit. Na enkele malen de weg te hebben moeten vragen binnen Pune kwamen we dan toch eindelijk in Magarpatta city aan waar ik de komende weken zal verblijven.
Met een hartelijk welkom kreeg ik de volgende formulieren voor mij om me voor het appartement in te schrijven. Wat houd ik van formulieren!
Nadat de heren waren vertrokken opende ik de laptop en installeerde het internet (een echte NERD of IT specialist).
Rond 07:00 op de Maandagochtend kon ik dan eindelijk slapen.