Tijdens een lange reis kan er van alles gebeuren. Je bent op alles voorbereid, maar toch kan het uit de hand lopen of omstandigheden voordoen die je uit het veld slaan. Afgelopen weekend heb ik ervaren wat het is om van huis te zijn onder moeilijke omstandigheden. Er is het een en ander gebeurd waardoor je thuis wilt zijn om je familie te kunnen steunen. Door omstandigheden is dit niet mogelijk en moet je het doen via Instant Messaging en een webcam. Lastig op zijn minst gezegd.
Na deze ervaring en de oplopende warmte heeft mijn lichaam een time-out opgeëist. Voor het eerst sinds mijn reis ben ik echt ziek. Hoge koorts en buikklachten slaan hard toe. Maandag verlaat ik het kantoor vroeger als anders en duik mijn bed in.
Even in de airco lijk ik op te knappen, maar na een uurtje of twee slapen word ik wakker met hoge koorts en vlieg ik om de haverklap naar de toilet. Ik hou geen eten binnen en verlies veel vocht.
Gelukkig heb ik hier mensen die uit het niets lijken te komen om mij te helpen. Enkele collega’s bellen en komen met wat medicijnen. Hun aandacht en betrokkenheid sterken mij.
Via deze weg wil ik dan ook het hele team bedanken voor hun steun! In het bijzonder Amit D. voor het thuis brengen, Amit P. voor zijn assistentie, Ritesh en Soumen voor de medicatie en Kalpesh voor de boodschappen. Alle anderen bedankt voor de steun via gedachten en gebaren.
Vandaag voel ik mij al stukken beter en het zal even duren voor mijn energie weer helemaal op peil is.
Bedankt voor de goede zorgen!